Mijn nachtkaars van vandaag is geen track maar een comleet album. Omdat het mijns inziens als geheel moet worden geconsumeerd. Losse tracks, buiten de context van het album, verliezen vaak een beetje aan kracht vind ik, in dit geval zeker.
Vorige week maakte ik jullie attent op Swod, een project van Oliver Doerell, en noemde toen ook Dictaphone, een van zijn andere creatieve kanalen. Bij Dictaphone mag trouwens zijn muzikale partner-in-crime Roger Doering niet onvermeld blijven. Peter Van Cooten van Ambientblog.net maakte me attent op dit recente album, en zijn krachtige aanbeveling was volkomen terecht; het is een meesterwerk.
Heel af en toe herken je iets van Swod, maar Dictaphone is amper piano-georiënteerd. Klarinet en marimba voeren de boventoon, aangevuld met elektronische pasteltinten, flarden van stemmen en gevonden geluiden. Luister er een paar keer naar, vooral aan het einde van de dag. Doe jezelf een lol: vooraan beginnen en lekker laten gebeuren... En dan aanschaffen, want briljant:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten